ริมฝีปากหยักก้มลงช่วงชิ่งความหอมหวานอีกครั้ง
คราวนี้ร่างบางไม่มีท่าทีขัดขืนอีกต่อไป แต่กลับคล้อยตามอย่างง่ายดาย เอียงคอปรับองศาแลกลิ้นร้อนกันอย่างดุเดือด
สัมผัสเปียกชื้นและเสียงเฉอะแฉะยิ่งกระตุ้นอารมณ์ให้โหมกระพือ
มือหนาสอดใต้เสื้อเชิ๊ตสีดำตัวบาง
ลูบไล้ไปทั่วผิวเนียนอย่างหลงใหลขณะที่ริมฝีปากปากยังไม่ได้ผละไปไหน
สองมือค่อยๆปลดกระดุมจากล่างขึ้นบนทีละเม็ดๆ ให้กายสีน้ำนมถูกเผยสู่สายตา
เอวคอดเล็กบิดไปมาเล็กน้อยจากอารมณ์วาบวามในรสจูบ
แผ่นอกบางแอ่นขึ้นน้อยๆรับฝ่ามืออุ่นๆที่ไล้ไปทั่วผิวกาย
สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อปลายนิ้วร้อนระอุปัดผ่านตุ่มไตสีหวานจนมันแข็งชัน หลังจากที่ปลดกระดุมหมดทุกเม็ด
ร่างสูงจึงผละจูบออกมาเพื่อจัดการกับเสื้อผ้าอันน่ารำคาญใจ
ถอดเสื้อทั้งของตนเองและร่างบางออกให้เสร็จสรรพ
รอยแผลเป็นบนหัวไหล่มนช่างเป็นตำหนิที่เหมาะกับร่างสวยงามนี้เอาเสียเลย
กดจูบเบาๆบนรอยแผล ไล่ขึ้นไปตามลำคอ
พรมจูบทั่วใบหน้าและวกกลับไปที่ริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง ค่อยๆเล็มไปทั่วทั้งปากบางสวยเหมือนแทะบิสกิตอันหอมหวาน
เสียงเล็กครางอื้ออึงในลำคอ จากสัมผัสเหมือนกระต่ายน้อยที่กำลังแทะแครอทยิ่งทำให้เขินจนใบหน้าแดงซ่าน
การกระทำของร่างสูงช่างอ่อนโยน หวานละมุน ราวกับลอยอยู่บนปุบเมฆ เป็นเพราะเซฮุนต้องการจะปลอบโยนคนด้านล่างให้ไว้ใจและลิ้มรสกายหวานนี้ให้ครบทุกซอกทุกมุม
ร่างสูงจึงดำเนินกิจกรรมไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่เร่งรีบ
คนตัวเล็กเองก็ตอบสนองเป็นอย่างดี
ยกแขนขึ้นโอบรอบลำคอของคนด้านบนก่อนจะเป็นฝ่ายผงกหัวขึ้นมากดจูบเสียเอง
ร่างสูงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ตอบรับสัมผัสอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
มือหนาซุกซนเริ่มแกล้งสะกิดปุ่มไตอีกฝ่ายเบาๆก่อนจะเปลี่ยนมาบีบเค้นหนังหน่วงจนร่างบางต้องผละจูบออกมาหวีดเสียงครางหวิว
“อ๊า..เซ...ฮุน... อื้อ!” ไม่เปิดโอกาสให้ร่างเล็กได้หายใจ ริมฝีบางก็ถูกบดขยี้อีกครั้ง
นิ้วยาวเองก็เล่นกับปุ่มบนแผ่นอกทั้งสองข้างไปด้วยจนกายเล็กบิดเร้าไปมา
เสียงหวานได้แต่ครางในลำคอเมื่อริมฝีปากยังไม่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ
หลังจากที่หยอกล้อด้วยนิ้วมือจนพอใจแล้ว
ริมฝีปากร้อนระอุถึงยอมถอยออกมาจากปากบางที่ขึ้นสีช้ำดั่งลูกเชอร์รี่และเปลี่ยนมาเป็นละเลงลิ้นตรงจุดที่ปลายนิ้วเคยสัมผัสแทน
“อ๊ะ! เซฮุน มัน..
อื้ม...” จิกเล็บลงบนหมอนเพื่อระบายอารมณ์ซาบซ่านที่ถูกปลุกด้วยปลายลิ้น
เรียวลิ้นร้อนของคนตัวสูงยังคงวนไปวนมา ทั้งโลมเลียและดูดดุนจนเกิดเสียง
เปลี่ยนซ้ายทีขวาทีอย่างสนุกสนาน ไม่ได้สนใจเลยว่าร่างด้านใต้ดันบิดไปมาอย่างทรมาณ
เป้ากางเกงตัวเล็กเริ่มป่องนูนขึ้นมาจากสิ่งที่ดุดดันอยู่ภายใต้เนื้อผ้าชั้นดี ร่างสูงเห็นดังนั้นจึงส่งมือไปช่วยนวดคลึงเบาๆ
แต่มันกลับทำให้ลู่หานยิ่งอึดอัดมากกว่าเดิม
“อ๊าห์... อย่า เซฮุน..มันอึดอัด!” ประโยคที่เจือไปด้วยเสียงครางหวานยิ่งทำให้เซฮุนนวดมันหนักมือขึ้นไปอีก
เรียกเสียงครางกระเส่าจากร่างด้านใต้ไม่หยุดหย่อน
“ฮ้าห์! อา....!” รู้สึกแค้นใจกับคนขี้แกล้ง มือเล็กเองจึงเริ่มอยู่ไม่สุข ส่งปลายนิ้วเล็กลูบไล้ไปมาตามหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม
ลามลงไปถึงเป้ากางเกงที่โป่งนูนคับแน่นของคนตัวสูง เอาคืนด้วยการนวดไปมาเช่นเดียวกับที่ตนเองถูกกระทำจนเซฮุนต้องซี๊ดปากเบาๆ
“อ่าห์...พี่ เดี๋ยว..” มือหนาคว้าข้อมือบางไว้ขณะที่มือซุกซนกำลังบีบคลึงตรงกลางลำตัวอย่างสนุกสนาน
“คนขี้แกล้ง หยุดแกล้งก่อนสิ... อ่าห์!!” ยังไม่ทันได้ดุจนจบประโยคดี
มือหนาก็บีบเป้ากางเกงตัวเล็กอย่างแรงจนต้องร้องออกมาเสียงดังด้วยความเสียว
ขาเรียวชันขึ้นและอ้าออกเป็นรูปตัวเอ็มโดยสัญชาตญาณ ส่งสายตาคาดโทษไปให้ร่างสูงที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“งั้นทำพร้อมกัน...โอเคไหม?”
ร่างสูงหยุดการกระทำทุกอย่างขณะเอ่ยถามคนตัวเล็กที่นอนหอบหน้าแดงอยู่กับผืนเตียง
ลู่หานยอมพยักหน้าตกลงก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มปลดกางเกงและชั้นในของอีกฝ่ายออกและเหวี่ยงมันไปคนละทิศคนละทางจนในที่สุดตอนนี้ร่างกายของทั้งสองคนจึงไม่มีอาภรณ์ปกปิดร่างกายแม้แต่ชิ้นเดียว
ดวงตาสีทองคมกริบแทะโลมกายขาวดุจน้ำนมทำเอาร่างบางอายม้วน
หนีบขาเรียวเข้าหากันเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็โดนมือหนาจับแยกออกและกดลงไปกับผืนเตียง
แกนกายเล็กที่กำลังแข็งเกร็งเพราะแรงอารมณ์ลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ลิ้นร้อนเผลอเลียริมฝีปากตนเองอย่างลืมตัวก่อนจะส่งมือหนาเข้ากอบกุมส่วนอ่อนไหวและขยับรูดขึ้นลงโดยไม่บอกไม่กล่าวคนด้านล่างเสียก่อน
“อื้อ! ซ...เซฮุน
ไหนบอกพร้อมกันไง เด็ก...บ้า”
เอาคืนด้วยการเอื้อมมือไปกอบกุมแกนกายใหญ่ก่อนจะรูดขึ้นลงรัวเร็ว
บีบคลึงส่วนปลายจนเสียงทุ้มครางฮื่ออออกมาอย่างเสียวซ่านแต่มือหนาก็ยังไม่หยุดขยับ
ลู่หานใช้มือข้างที่ว่างยันกายขึ้นมานั่งขณะที่เซฮุนเองก็ยกสะโพกบางขึ้นมานั่งบนตัก
ทำให้ตอนนี้ใบหน้าอยู่ใกล้ชิดกันมากขึ้น
มือทั้งสองเริ่มขยับขึ้นลงอีกครั้งเป็นจังหวะเดียวกัน ร่างสูงบดขยี้ริมฝีปากแดงช้ำอย่างเร่าร้อนด้วยแรงอารมณ์จนเสียงหวานต้องร้องอื้ออึงจากการขาดอากาศหายใจ
“อ๊ะ!.. อาห์...อื้ม!” หวีดเสียงหวานเสนาะหูทันทีที่ริมฝีปากสวยเป็นอิสระ
ขาเรียวเกี่ยวเอวสอบไว้แน่น กระตุกบ้างเล็กน้อยเมื่อมือหนากระตุ้นถูกจุด
ส่วนไวต่อสัมผัสเริ่มแข็งตึงและขยายจนเต็มฝ่ามือ
อุณหภูมิในร่างกายพุ่งขึ้นสูงอย่างฉุดไม่อยู่เมื่อมือร้อนทั้งสองเร่งจังหวะให้เร็วยิ่งขึ้น
เหงื่อกาฬเริ่มไหลลงมาตามเส้นผมและหน้าผาก น้ำรักที่ปริ่มออกมาจากทั้งร่างบางและร่างสูง
ทำให้ฝ่ามือเคลื่อนไหวได้ลื่นไหลยิ่งขึ้น ทั้งยังมีเสียงเฉอะแฉะมาให้ได้ยินไม่หยุด
ทั้งสองขยับเข้าใกล้กันมากขึ้นจนส่วนอ่อนไหวเสียดสีกันไปมา
และมือทั้งสองก็เริ่มทำงานอีกครั้ง
โดยที่คราวนี้ต่างฝ่ายต่างช่วยกันปรนเปรอไปพร้อมๆกัน
แกนกายที่เสียดสีกันไปมายิ่งทำให้รู้สึกเสียวซ่านยิ่งขึ้นไปอีก
“อ๊ะๆๆ! เซฮุน.. มัน!..”
“อ่าห์...ปล่อยมันออกมาสิคนดี” กระซิบเสียงแหบพร่าข้างใบหูเล็ก ทางด้านร่างสูงเองก็รู้สึกซาบซ่านไม่แพ้กัน
มือเล็กที่ขยับขึ้นลงไปตามลำกายใหญ่นั้นทำให้เขาแทบคลั่งตาย
ไหนจะดวงตาฉ่ำเยิ้มปรือปรอย เผยอปากส่งเสียงครางกระตุ้นอารมณ์กันไม่หยุดนี่อีก
มันน่าฟัดเสียให้เข็ด...
เสียงหวานครางกระเส่า ใบหน้าหวานสะบัดเชิดขึ้นเมื่ออารมณ์ใกล้ถึงขีดสูงสุด
ดวงตาคู่สวยหลับพริ้ม มือข้างที่ว่างจิกเล็บลงบนบ่าแกร่งเพื่อหาที่ยึดเกาะ
กายสวยบิดเร้าไม่หยุดเมื่อตนเองใกล้ไปถึงประตูสวรรค์เต็มที
ส่วนกายหนาเองก็ต้องกัดริมฝีปากเพื่อระบายความซ่านที่แผ่ไปทุกอณูร่างกายจนตัวเองแทบจะทนไม่ไหวเช่นกัน
“ม... ไม่ไหวแล้ว...อาห์”
“ซี๊ดด... พร้อมกันนะพี่..” จูบขมับบางแผ่วเบา
มือหนาก็นวดคลึงแกนกายเล็กไปด้วย
บีบกดเน้นๆตรงส่วนปลายทำให้ร่างบางกัดปากซี๊ดอย่างถึงใจก่อนจะทำคืนบ้างจนได้เสียงคำรามทุ้มต่ำกลับมาเป็นการตอบแทน
“อ๊ะ..อ๊ะ!..อ๊ะ!! เซฮุน.. จะ...จะไปแล้ว........อ๊าห์!!!!!”
“อ่าห์!!!!”
ลำธารสีขาวขุ่นพวยพุ่งออกมาจนเปรอะเปื้อนไปทั่วหน้าท้องและมือทั้งสอง
ลู่หานเอนหัวซบลงกับไหล่หนาพลางหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน
จูบกลุ่มผมนุ่มนิ่มเบาๆก่อนจะกระซิบข้างหู
“ผมไม่ให้จบแค่นี้หรอกนะ...”
“...!”
ลู่หานผละออกมามองสบตาคนตรงหน้า
พอก้มลงมองกลับพบว่าท่อนเอ็นร้อนของอีกฝ่ายยังคงแข็งเกร็ง ไม่อ่อนลงเลยแม้แต่น้อย
ต่างจากเขาที่เริ่มอ่อนลงเล็กน้อย
อะไรเนี่ย!?
ร่างสูงยิ้มขำเล็กน้อยกับสีหน้าตกใจของคนบนตัก
ยกมือหนาที่ฉาบไปด้วยน้ำรักของอีกคนขึ้นเลียเหย้าแหย่ให้ร่างบางหน้าแดงเล่นๆ
ก่อนจะค่อยๆผลักกายบางให้เอนลงไปกับเตียงอีกครั้ง
“อ่ะ! เซฮุน!...”
“ไว้ใจผมนะ ผมจะทำให้พี่รู้สึกดีมากที่สุด..”
จูบปากอีกคนแผ่วเบาก่อนจะผละออกมาอย่างอ้อยอิ่ง
มือหนาค่อยๆสอดมาใต้ขาพับทั้งสองข้างแล้วแยกมันออกจากกันจนเห็นอะไรต่อมิอะไรชัดเจน
จับขาเรียวพาดเอวสอบเอาไว้พลางส่งนิ้วเข้าไปคลึงตรงปากทางเข้าส่วนต้องห้ามไปมาเพื่อให้อีกฝ่ายเตรียมรับมือกับการเบิกทาง
ร่างบางกระตุกเล็กน้อยๆเมื่อนิ้วกลางเรียวยาวค่อยๆดันเข้ามาภายใน
“อื้อ!”
ส่งเสียงหวานออกมาเล็กน้อยเมื่อนิ้วยาวขยับเสียดสีไปมาภายในโพรงอ่อนนุ่ม ขมิบตอดรัดเบาๆเมื่อนิ้วยาวดันเข้ามาลึกยิ่งขึ้น
พยายามควานหาจุดไวต่อสัมผัสไปตามผนังอ่อนนุ่มก่อนจะเพิ่มนิ้วที่สองตามไป
“อ๊ะ! เซฮุนนา...”
เสียงเรียกอ่อนระโหยโรยแรงช่างฟังดูยั่วยวนเหลือเกินเมื่อนิ้วเรียวยาวทั้งสองสัมผัสถูกจุด
ความเสียวแล่นปลาบดั่งกระแสไฟฟ้า ปลุกให้แกนกายที่เคยอ่อนกลับมาแข็งตึงอีกครั้งเมื่อเซฮุนกดย้ำจุดๆนั้นไม่ได้หยุด
“อ๊าห์!! ย..
อย่าแกล้งสิ อึ่ก! อื้ม!!!” ร้องเสียงดังลั่นเมื่อร่างสูงกดย้ำจุดๆเดิมไม่หยุดเสียที
ทำให้เขาอดกลั้นเสียงหวานๆของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ นิ้วเรียวควงวนภายในโดยรอบเพื่อขยายพื้นที่
ขยับเข้าออกถี่รัวเพื่อเร่งเร้าอารมณ์เสียว เสียงหวานร้องครางไม่เป็นภาษา
น้ำคาวขุ่นปริ่มออกมาจากส่วนปลายอีกครั้งเป็นสัญญาณบอกว่ากามอารมณ์ของร่างบางในตอนนี้ถูกกระตุ้นจนพุ่งขึ้นสูง
ร่างหนาถอนนิ้วออกมาเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กและช่องทางด้านหลังพร้อมแล้วที่จะรับอะไรใหญ่กว่า
แทรกกายตรงหว่างขาเรียวให้แนบชิดกันยิ่งขึ้นพร้อมกับจับท่อนเอ็นร้อนระอุจ่อตรงปากทางเข้า
ถูไถหมุนวนอยู่ตรงปากทางก่อนจะค่อยๆดันจนส่วนหัวผลุบหายเข้าไปด้านในแล้วดึงออกและดันกลับเข้าไปใหม่
ทำแบบนั้นอยู่สองสามครั้งและในครั้งสุดท้ายก็ค่อยๆดุนดันเข้าไปจนมิดลำ
“อ๊า... เซฮุนนา.. อึดอัด อ๊ะ!!”
ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวเนื่องจากอาการเจ็บแปลบและอึดอัดเหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
มือเล็กจิกลงบนไหล่หนาเพื่อระบาย แม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่มีอะไรกัน
แต่ครั้งล่าสุดที่พวกเขาทำเรื่องแบบนั้นมันก็หลายปีมาแล้ว...
“พี่เจ็บหรอครับ?”
ลู่หานพยักหน้า
“ทนหน่อยนะครับคนดี เดี๋ยวก็จะรู้สึกดีเอง..”
จูบแก้มใสเพื่อปลอบประโลมก่อนจะวนมาริมฝีปากคู่สวยที่กำลังเผยอขึ้นเพื่อหอบหายใจ
บดเบียดกันร้อนแรงก่อนจะผละออกมา
ริมฝีปากร้อนไล้ลงมาตามลำคอระหงส์เพื่อสูดกลิ่นประจำกายบางอันหอมหวาน
เซฮุนค้างไม่ขยับสะโพกสอบอยู่สักพัก เมื่อเห็นว่าร่างน้อยเริ่มสงบลงแล้ว
ร่างหนาจึงเริ่มขยับเข้าออกเนิบนาบ ใบหน้าหวานเหยเกเล็กน้อย
ตอนแรกก็รู้สึกเจ็บเล็กน้อย แต่เพราะความชินที่ช่องทางถูกขยายแล้ว
ความรู้สึกแบบอื่นก็เข้ามาแทนที่อย่างรวดเร็ว
“อ๊าห์.. ซี๊ดด...เซฮุนนา.....”
“อ่า พี่ยังชอบรัดผมแน่นเหมือนเดิมเลย..”
ใบหน้าคมจุดยิ้มบางเบาขณะประคองสะโพกบางเอาไว้แล้วกระทั้นกายเข้าออก
“อ๊ะ! อ๊ะ! ย...หยุดพูดนะ! อ๊ะ!!”
กายบางสั่นไหวไปตามแรงกระแทก
แขนเรียวยกพาดลำคออีกคนไว้และขยับสะโพกให้รับกับจังหวะที่อีกคนสอดใส่เพราะเริ่มทนไม่ไหว
ท่อนเอ็นร้อนถูไปมาภายในช่องทางอันอ่อนนุ่ม
เริ่มเร่งจังหวะเสือกกายเข้าออกตามแรงอารมณ์
เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องภายในห้องกว้างจนใบหน้าหวานแดงซ่าน
สะโพกสอบยังคงรัวจังหวะเร็วพลางกดย้ำจุดเสียว
ควงแท่งร้อนไปทั่วจุดๆนั้นเพื่อให้ร่างบางรู้สึกดี
และก็ได้ผลเมื่อแผ่นหลังบางดีดขึ้นทันทีที่เขากดกายเน้นตรงจุดนั้นซ้ำๆ
“อื้อ!! เซฮุน..ตรงนั้น
แรงอีก! อ๊ะๆๆ!”
เสียงหวานเร่งเร้ามามีหรือจะไม่ยอมสนอง
ถึงแม้ว่าเขาจะพยายามเคลื่อนไหวให้ถนอมกายด้านล่างนี้ให้มากที่สุด
แต่ในเมื่อเจ้าตัวขอมา เขาก็จะไม่ขัด สะโพกหนาขยับเร็วและแรงขึ้นไปอีกตามคำร้องขอ เสียงหวานหวีดลั่นด้วยความพึงพอใจกับแรงกระแทกที่อีกฝ่ายส่งมาภายในกาย
จิกเล็บบนไหล่หนาเพื่อระบายความเสียว
“อ่าส์...ตอนนี้พี่ดูเซ็กซี่กว่าเมื่อก่อนอีกนะรู้ตัวไหม?”
เสียงทุ้มคำรามต่ำพร้อมกับเอ่ยคำถามออกไปอย่างยากลำบากเพราะต้องคอยขยับสะโพกไม่หยุด
“บอกว่าอย่าพูดงะ...อ๊ะ! อ๊ะ!”
พูดยังไม่ทันจบประโยคก็ถูกกลืนหายไปและถูกเสียงครางเข้ามาแทนที่เมื่อร่างสูงจงใจย้ำตรงจุดเสียวพาให้ซาบซ่านจนไม่สามารถเอ่ยต่อจนจบประโยคได้
“งั้นผมไม่พูดละนะ?” เป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ
เอวสอบสอยถี่ยิบทันทีที่กล่าวจบ ขณะที่อีกฝ่ายเองก็ไม่สามารถหาจังหวะพูดได้เพราะร่างกายมันบีบบังคับให้เขาต้องส่งเสียงร้องหวานหูอยู่ตลอดเวลา
มือหนาจับเอวบางให้พลิกลงนอนคว่ำพร้อมกับชันเข่ามนตั้งฉากกับผืนเตียงก่อนจะเริ่มสอดใส่อีกครั้ง
ตำแหน่งที่เปลี่ยนไปสร้างความเสียวซ่านไปได้อีกแบบ
มือบางเปลี่ยนมาจิกเล็บลงกับหมอนนุ่ม
เส้นผมสีน้ำตาลสวยสะบัดไปตามแรงสั่นไหวที่คนด้านหลังส่งมา
แท่งร้อนยังคงย้ำจุดเสียวพร้อมกวาดไปทั่วทั้งโพรงอ่อนนุ่ม
ริมฝีปากหยักกดจูบไปซอกคอขาว ไล่ลงมาตรงหัวไหล่มน
ฝังจมูกโด่งเพื่อสูดเอากลิ่นกายหอมกรุ่น
ใบหน้าหันมาสบตากับใบหน้าคมคายที่กำลังง่วนอยู่กับไหล่ของตนเองขณะที่สะโพกก็ยังคงทำงานไปด้วย
เมื่อนัยน์ตาสีทองเหลือบขึ้นมาสบตาด้วย
ใบหน้าคมก็เลื่อนเข้ามาใกล้แล้วกดจูบกับริมฝีปากอ่อนนุ่มแรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยว
“อื้อ.. อึ่ก เซฮุนนา...”
สรรพนามน่ารักที่คนตัวเล็กมักจะเปล่งออกมาเมื่อควบคุมตัวเองไว้ไม่ได้จริงๆอย่างในตอนนี้
ทำเอาร่างสูงที่พึ่งผละจูบออกมาคลี่ยิ้มบาง
กระทั้นกายใส่แรงๆเป็นรางวัลจนลู่หานร้องแทบไม่เป็นภาษา
“เซฮุน... ฉัน... อ๊า!”
“ไม่ไหวแล้วหรอครับ?”
ลู่หานกัดริมฝีปากล่างพลางพยักหน้ากับหมอนใบโต
“รอผมหน่อยสิคนดี.. เราจะไปพร้อมกัน..” มือหนาข้างนึงเปลี่ยนจากการประคองสะโพกบางมากอบกุมแกนกายร้อนของคนใต้ร่างพร้อมกับบีบส่วนปลายเอาไว้ทันทีที่พูดจบ
กายบางกระตุกวาบทันทีที่การขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของอารมณ์ถูกขัดขวาง
“อ๊าห์!! ป...ปล่อยเถอะเซฮุน.
ม ไม่ไหวแล้ว...” ร่างบางร้องขออย่างน่าสงสาร
มือบางพยายามแกะมือหนาออกจากแท่งร้อนของตนเองแต่ก็ไม่เป็นผล
ร่างหนากลับยิ่งบีบแรงขึ้นจนเสียงหวานหวีดร้องลั่น
“อีกนิดนะครับ...” กระซิบเสียงกระเส่าข้างใบหูเล็ก
ก่อนจะสวนกายเข้าออกถี่ยิบจนคิ้วเรียวขมวดแน่น ดวงหน้าหวานฟุบลงกับหมอน
ได้แต่ปล่อยเลยตามเลยเท่านั้น พยายามอดกลั้นไม่ให้สติแตกจากการที่ไม่สามารถปลดปล่อยออกมาได้
แต่เสียงซี๊ดปากจากด้านหลังก็เป็นสัญญาณบอกได้ดีว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
คนข้างบนนี้ก็ใกล้ไปถึงฝั่งฝันแล้วเช่นกัน
“อ่าห์... พี่ลู่หาน..ซี๊ด...”
มือหนาเริ่มเปลี่ยนมารูดรั้งแกนกายร้อนที่ต้องการจะปลดปล่อยเต็มทีของคนด้านล่างอย่างหนักหน่วง
พร้อมกับขยับสะโพกถี่รัวไปด้วยเมื่อตนเองเริ่มทนไม่ไหว
เสียงหวานเปล่งร้องออกมาเมื่อในที่สุดก็จะได้สำเร็จความใคร่เสียที
สะโพกบางขยับรับกับจังหวะที่อีกฝ่ายสอดใส่เข้ามา ดวงตาหวานฉ่ำเยิ้มไปด้วยแรงปรารถนา
เสียงเนื้อกระทบกันยิ่งดังจนหยุดไม่อยู่เมื่อแรงกระแทกนั้นรุนแรงขึ้นทุกทีๆตามขีดจำกัดของร่างเปลือยเปล่าทั้งสอง
“อ๊า!! จะ...
จะออกแล้ว..อาห์!!!!!”
“ผมก็เหมือนกัน... อ่าห์!!”
“เซฮุน...รัก...นะ...อ๊ะ!” หันมาพูดกับกายหนาที่กระแทกกระทั้นเข้ามาไม่หยุด
ร่างสูงก้มลงจูบปิดปากอย่างแนบแน่นเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมกับเสียงนุ่มทุ้มชวนให้หัวใจพองโต
“ผมก็รักพี่...”
เสียงหวีดร้องครั้งสุดท้ายมาพร้อมกับธารน้ำขุ่นที่พุ่งออกมาจากแกนกายเล็กจนเปรอะไปทั่วผ้าปูเตียงสีดำสนิท
ในขณะที่คนด้านบนเองก็เสือกกายเข้าออกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่น้ำคาขุ่นจะฉีดพุ่งเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มมากมายจนไหลออกมาตามซอกขาขาว
เสียงหอบหายใจดังประสานกันหลังจากที่เสร็จกิจไปแล้วอีกครั้ง
กายบางทิ้งน้ำหนักลงกับผืนเตียงอย่างอ่อนล้า
“ไหนบอกจะทำเบาๆไง....เด็กบ้า...”
ร่างบางบ่นเสียงอู้อี้ผ่านหมอนสีเดียวกับผ้าปู
“แต่พี่ก็ชอบใช่ไหม?”
ใช้จมูกซุกไซร้ซอกคอขาวอย่างมีความสุขพลางพูดสวนกลับมาทำเอาลู่หานเถียงไม่ออก..
เพราะเขาก็รู้สึกชอบอย่างที่เซฮุนว่าจริง
“ถ...ถอยออกไปได้แล้ว..” แทนที่จะทำตามคำขอ
แต่อีกฝ่ายกลับไม่ได้ถอนกายออกไป เมื่อพักจนเสียงหายใจเริ่มกลับมาอยู่ในจังหวะปกติ
ร่างหนาก็ช้อนร่างบางขึ้นนั่งด้านบนเป็นการสลับที่กันทั้งที่แกนกายแข็งแรงยังคงคาอยู่ภายใน
ยังไม่ทันได้ตั้งตัวสะโพกหนาก็เริ่มขยับอีกครั้ง
“อ๊ะ! เซฮุน!”
“ผมบอกแล้วไง... ว่าจะทำให้พี่หายคิดถึง..”
สายตาเจ้าเล่ห์ที่จ้องมองมาทำให้ร่างบางตระหนักได้แล้วว่ากิจกรรมรักในวันนี้มันจะไม่จบลงง่ายๆแน่นอน...
อ่านต่อได้ที่ https://my.dek-d.com/holic-magician/writer/view.php?id=1132761
อ่านต่อได้ที่ https://my.dek-d.com/holic-magician/writer/view.php?id=1132761