[EXO] The Lycan : Chapter 13 CUT ( HUNHAN )

ริมฝีปากหยักก้มลงช่วงชิ่งความหอมหวานอีกครั้ง คราวนี้ร่างบางไม่มีท่าทีขัดขืนอีกต่อไป แต่กลับคล้อยตามอย่างง่ายดาย เอียงคอปรับองศาแลกลิ้นร้อนกันอย่างดุเดือด สัมผัสเปียกชื้นและเสียงเฉอะแฉะยิ่งกระตุ้นอารมณ์ให้โหมกระพือ

มือหนาสอดใต้เสื้อเชิ๊ตสีดำตัวบาง ลูบไล้ไปทั่วผิวเนียนอย่างหลงใหลขณะที่ริมฝีปากปากยังไม่ได้ผละไปไหน สองมือค่อยๆปลดกระดุมจากล่างขึ้นบนทีละเม็ดๆ ให้กายสีน้ำนมถูกเผยสู่สายตา เอวคอดเล็กบิดไปมาเล็กน้อยจากอารมณ์วาบวามในรสจูบ แผ่นอกบางแอ่นขึ้นน้อยๆรับฝ่ามืออุ่นๆที่ไล้ไปทั่วผิวกาย สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อปลายนิ้วร้อนระอุปัดผ่านตุ่มไตสีหวานจนมันแข็งชัน หลังจากที่ปลดกระดุมหมดทุกเม็ด ร่างสูงจึงผละจูบออกมาเพื่อจัดการกับเสื้อผ้าอันน่ารำคาญใจ ถอดเสื้อทั้งของตนเองและร่างบางออกให้เสร็จสรรพ รอยแผลเป็นบนหัวไหล่มนช่างเป็นตำหนิที่เหมาะกับร่างสวยงามนี้เอาเสียเลย กดจูบเบาๆบนรอยแผล ไล่ขึ้นไปตามลำคอ พรมจูบทั่วใบหน้าและวกกลับไปที่ริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง ค่อยๆเล็มไปทั่วทั้งปากบางสวยเหมือนแทะบิสกิตอันหอมหวาน เสียงเล็กครางอื้ออึงในลำคอ จากสัมผัสเหมือนกระต่ายน้อยที่กำลังแทะแครอทยิ่งทำให้เขินจนใบหน้าแดงซ่าน การกระทำของร่างสูงช่างอ่อนโยน หวานละมุน ราวกับลอยอยู่บนปุบเมฆ เป็นเพราะเซฮุนต้องการจะปลอบโยนคนด้านล่างให้ไว้ใจและลิ้มรสกายหวานนี้ให้ครบทุกซอกทุกมุม ร่างสูงจึงดำเนินกิจกรรมไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่เร่งรีบ

คนตัวเล็กเองก็ตอบสนองเป็นอย่างดี ยกแขนขึ้นโอบรอบลำคอของคนด้านบนก่อนจะเป็นฝ่ายผงกหัวขึ้นมากดจูบเสียเอง ร่างสูงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ตอบรับสัมผัสอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง มือหนาซุกซนเริ่มแกล้งสะกิดปุ่มไตอีกฝ่ายเบาๆก่อนจะเปลี่ยนมาบีบเค้นหนังหน่วงจนร่างบางต้องผละจูบออกมาหวีดเสียงครางหวิว

“อ๊า..เซ...ฮุน... อื้อ!” ไม่เปิดโอกาสให้ร่างเล็กได้หายใจ ริมฝีบางก็ถูกบดขยี้อีกครั้ง นิ้วยาวเองก็เล่นกับปุ่มบนแผ่นอกทั้งสองข้างไปด้วยจนกายเล็กบิดเร้าไปมา เสียงหวานได้แต่ครางในลำคอเมื่อริมฝีปากยังไม่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ

หลังจากที่หยอกล้อด้วยนิ้วมือจนพอใจแล้ว ริมฝีปากร้อนระอุถึงยอมถอยออกมาจากปากบางที่ขึ้นสีช้ำดั่งลูกเชอร์รี่และเปลี่ยนมาเป็นละเลงลิ้นตรงจุดที่ปลายนิ้วเคยสัมผัสแทน

“อ๊ะ! เซฮุน มัน.. อื้ม...” จิกเล็บลงบนหมอนเพื่อระบายอารมณ์ซาบซ่านที่ถูกปลุกด้วยปลายลิ้น เรียวลิ้นร้อนของคนตัวสูงยังคงวนไปวนมา ทั้งโลมเลียและดูดดุนจนเกิดเสียง เปลี่ยนซ้ายทีขวาทีอย่างสนุกสนาน ไม่ได้สนใจเลยว่าร่างด้านใต้ดันบิดไปมาอย่างทรมาณ เป้ากางเกงตัวเล็กเริ่มป่องนูนขึ้นมาจากสิ่งที่ดุดดันอยู่ภายใต้เนื้อผ้าชั้นดี ร่างสูงเห็นดังนั้นจึงส่งมือไปช่วยนวดคลึงเบาๆ แต่มันกลับทำให้ลู่หานยิ่งอึดอัดมากกว่าเดิม

“อ๊าห์... อย่า เซฮุน..มันอึดอัด!” ประโยคที่เจือไปด้วยเสียงครางหวานยิ่งทำให้เซฮุนนวดมันหนักมือขึ้นไปอีก เรียกเสียงครางกระเส่าจากร่างด้านใต้ไม่หยุดหย่อน

“ฮ้าห์! อา....!” รู้สึกแค้นใจกับคนขี้แกล้ง มือเล็กเองจึงเริ่มอยู่ไม่สุข ส่งปลายนิ้วเล็กลูบไล้ไปมาตามหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ลามลงไปถึงเป้ากางเกงที่โป่งนูนคับแน่นของคนตัวสูง เอาคืนด้วยการนวดไปมาเช่นเดียวกับที่ตนเองถูกกระทำจนเซฮุนต้องซี๊ดปากเบาๆ

“อ่าห์...พี่ เดี๋ยว..” มือหนาคว้าข้อมือบางไว้ขณะที่มือซุกซนกำลังบีบคลึงตรงกลางลำตัวอย่างสนุกสนาน

“คนขี้แกล้ง หยุดแกล้งก่อนสิ... อ่าห์!!” ยังไม่ทันได้ดุจนจบประโยคดี มือหนาก็บีบเป้ากางเกงตัวเล็กอย่างแรงจนต้องร้องออกมาเสียงดังด้วยความเสียว ขาเรียวชันขึ้นและอ้าออกเป็นรูปตัวเอ็มโดยสัญชาตญาณ ส่งสายตาคาดโทษไปให้ร่างสูงที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

“งั้นทำพร้อมกัน...โอเคไหม?” ร่างสูงหยุดการกระทำทุกอย่างขณะเอ่ยถามคนตัวเล็กที่นอนหอบหน้าแดงอยู่กับผืนเตียง

ลู่หานยอมพยักหน้าตกลงก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มปลดกางเกงและชั้นในของอีกฝ่ายออกและเหวี่ยงมันไปคนละทิศคนละทางจนในที่สุดตอนนี้ร่างกายของทั้งสองคนจึงไม่มีอาภรณ์ปกปิดร่างกายแม้แต่ชิ้นเดียว ดวงตาสีทองคมกริบแทะโลมกายขาวดุจน้ำนมทำเอาร่างบางอายม้วน หนีบขาเรียวเข้าหากันเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็โดนมือหนาจับแยกออกและกดลงไปกับผืนเตียง แกนกายเล็กที่กำลังแข็งเกร็งเพราะแรงอารมณ์ลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ลิ้นร้อนเผลอเลียริมฝีปากตนเองอย่างลืมตัวก่อนจะส่งมือหนาเข้ากอบกุมส่วนอ่อนไหวและขยับรูดขึ้นลงโดยไม่บอกไม่กล่าวคนด้านล่างเสียก่อน

“อื้อ! ซ...เซฮุน ไหนบอกพร้อมกันไง เด็ก...บ้า” เอาคืนด้วยการเอื้อมมือไปกอบกุมแกนกายใหญ่ก่อนจะรูดขึ้นลงรัวเร็ว บีบคลึงส่วนปลายจนเสียงทุ้มครางฮื่ออออกมาอย่างเสียวซ่านแต่มือหนาก็ยังไม่หยุดขยับ

ลู่หานใช้มือข้างที่ว่างยันกายขึ้นมานั่งขณะที่เซฮุนเองก็ยกสะโพกบางขึ้นมานั่งบนตัก ทำให้ตอนนี้ใบหน้าอยู่ใกล้ชิดกันมากขึ้น มือทั้งสองเริ่มขยับขึ้นลงอีกครั้งเป็นจังหวะเดียวกัน ร่างสูงบดขยี้ริมฝีปากแดงช้ำอย่างเร่าร้อนด้วยแรงอารมณ์จนเสียงหวานต้องร้องอื้ออึงจากการขาดอากาศหายใจ

“อ๊ะ!.. อาห์...อื้ม!” หวีดเสียงหวานเสนาะหูทันทีที่ริมฝีปากสวยเป็นอิสระ ขาเรียวเกี่ยวเอวสอบไว้แน่น กระตุกบ้างเล็กน้อยเมื่อมือหนากระตุ้นถูกจุด ส่วนไวต่อสัมผัสเริ่มแข็งตึงและขยายจนเต็มฝ่ามือ อุณหภูมิในร่างกายพุ่งขึ้นสูงอย่างฉุดไม่อยู่เมื่อมือร้อนทั้งสองเร่งจังหวะให้เร็วยิ่งขึ้น เหงื่อกาฬเริ่มไหลลงมาตามเส้นผมและหน้าผาก น้ำรักที่ปริ่มออกมาจากทั้งร่างบางและร่างสูง ทำให้ฝ่ามือเคลื่อนไหวได้ลื่นไหลยิ่งขึ้น ทั้งยังมีเสียงเฉอะแฉะมาให้ได้ยินไม่หยุด ทั้งสองขยับเข้าใกล้กันมากขึ้นจนส่วนอ่อนไหวเสียดสีกันไปมา และมือทั้งสองก็เริ่มทำงานอีกครั้ง โดยที่คราวนี้ต่างฝ่ายต่างช่วยกันปรนเปรอไปพร้อมๆกัน แกนกายที่เสียดสีกันไปมายิ่งทำให้รู้สึกเสียวซ่านยิ่งขึ้นไปอีก

“อ๊ะๆๆ! เซฮุน.. มัน!..”

“อ่าห์...ปล่อยมันออกมาสิคนดี” กระซิบเสียงแหบพร่าข้างใบหูเล็ก ทางด้านร่างสูงเองก็รู้สึกซาบซ่านไม่แพ้กัน มือเล็กที่ขยับขึ้นลงไปตามลำกายใหญ่นั้นทำให้เขาแทบคลั่งตาย ไหนจะดวงตาฉ่ำเยิ้มปรือปรอย เผยอปากส่งเสียงครางกระตุ้นอารมณ์กันไม่หยุดนี่อีก

มันน่าฟัดเสียให้เข็ด...

เสียงหวานครางกระเส่า ใบหน้าหวานสะบัดเชิดขึ้นเมื่ออารมณ์ใกล้ถึงขีดสูงสุด ดวงตาคู่สวยหลับพริ้ม มือข้างที่ว่างจิกเล็บลงบนบ่าแกร่งเพื่อหาที่ยึดเกาะ กายสวยบิดเร้าไม่หยุดเมื่อตนเองใกล้ไปถึงประตูสวรรค์เต็มที ส่วนกายหนาเองก็ต้องกัดริมฝีปากเพื่อระบายความซ่านที่แผ่ไปทุกอณูร่างกายจนตัวเองแทบจะทนไม่ไหวเช่นกัน

“ม... ไม่ไหวแล้ว...อาห์”

“ซี๊ดด... พร้อมกันนะพี่..” จูบขมับบางแผ่วเบา มือหนาก็นวดคลึงแกนกายเล็กไปด้วย บีบกดเน้นๆตรงส่วนปลายทำให้ร่างบางกัดปากซี๊ดอย่างถึงใจก่อนจะทำคืนบ้างจนได้เสียงคำรามทุ้มต่ำกลับมาเป็นการตอบแทน

“อ๊ะ..อ๊ะ!..อ๊ะ!! เซฮุน.. จะ...จะไปแล้ว........อ๊าห์!!!!!”

“อ่าห์!!!!”

ลำธารสีขาวขุ่นพวยพุ่งออกมาจนเปรอะเปื้อนไปทั่วหน้าท้องและมือทั้งสอง ลู่หานเอนหัวซบลงกับไหล่หนาพลางหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน จูบกลุ่มผมนุ่มนิ่มเบาๆก่อนจะกระซิบข้างหู

“ผมไม่ให้จบแค่นี้หรอกนะ...”

“...!”

ลู่หานผละออกมามองสบตาคนตรงหน้า พอก้มลงมองกลับพบว่าท่อนเอ็นร้อนของอีกฝ่ายยังคงแข็งเกร็ง ไม่อ่อนลงเลยแม้แต่น้อย ต่างจากเขาที่เริ่มอ่อนลงเล็กน้อย

อะไรเนี่ย!?

ร่างสูงยิ้มขำเล็กน้อยกับสีหน้าตกใจของคนบนตัก ยกมือหนาที่ฉาบไปด้วยน้ำรักของอีกคนขึ้นเลียเหย้าแหย่ให้ร่างบางหน้าแดงเล่นๆ ก่อนจะค่อยๆผลักกายบางให้เอนลงไปกับเตียงอีกครั้ง

“อ่ะ! เซฮุน!...”

“ไว้ใจผมนะ ผมจะทำให้พี่รู้สึกดีมากที่สุด..” จูบปากอีกคนแผ่วเบาก่อนจะผละออกมาอย่างอ้อยอิ่ง มือหนาค่อยๆสอดมาใต้ขาพับทั้งสองข้างแล้วแยกมันออกจากกันจนเห็นอะไรต่อมิอะไรชัดเจน จับขาเรียวพาดเอวสอบเอาไว้พลางส่งนิ้วเข้าไปคลึงตรงปากทางเข้าส่วนต้องห้ามไปมาเพื่อให้อีกฝ่ายเตรียมรับมือกับการเบิกทาง ร่างบางกระตุกเล็กน้อยๆเมื่อนิ้วกลางเรียวยาวค่อยๆดันเข้ามาภายใน

“อื้อ!” ส่งเสียงหวานออกมาเล็กน้อยเมื่อนิ้วยาวขยับเสียดสีไปมาภายในโพรงอ่อนนุ่ม ขมิบตอดรัดเบาๆเมื่อนิ้วยาวดันเข้ามาลึกยิ่งขึ้น พยายามควานหาจุดไวต่อสัมผัสไปตามผนังอ่อนนุ่มก่อนจะเพิ่มนิ้วที่สองตามไป

“อ๊ะ! เซฮุนนา...” เสียงเรียกอ่อนระโหยโรยแรงช่างฟังดูยั่วยวนเหลือเกินเมื่อนิ้วเรียวยาวทั้งสองสัมผัสถูกจุด ความเสียวแล่นปลาบดั่งกระแสไฟฟ้า ปลุกให้แกนกายที่เคยอ่อนกลับมาแข็งตึงอีกครั้งเมื่อเซฮุนกดย้ำจุดๆนั้นไม่ได้หยุด

“อ๊าห์!! ย.. อย่าแกล้งสิ อึ่ก! อื้ม!!!” ร้องเสียงดังลั่นเมื่อร่างสูงกดย้ำจุดๆเดิมไม่หยุดเสียที ทำให้เขาอดกลั้นเสียงหวานๆของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ นิ้วเรียวควงวนภายในโดยรอบเพื่อขยายพื้นที่ ขยับเข้าออกถี่รัวเพื่อเร่งเร้าอารมณ์เสียว เสียงหวานร้องครางไม่เป็นภาษา น้ำคาวขุ่นปริ่มออกมาจากส่วนปลายอีกครั้งเป็นสัญญาณบอกว่ากามอารมณ์ของร่างบางในตอนนี้ถูกกระตุ้นจนพุ่งขึ้นสูง

ร่างหนาถอนนิ้วออกมาเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กและช่องทางด้านหลังพร้อมแล้วที่จะรับอะไรใหญ่กว่า แทรกกายตรงหว่างขาเรียวให้แนบชิดกันยิ่งขึ้นพร้อมกับจับท่อนเอ็นร้อนระอุจ่อตรงปากทางเข้า ถูไถหมุนวนอยู่ตรงปากทางก่อนจะค่อยๆดันจนส่วนหัวผลุบหายเข้าไปด้านในแล้วดึงออกและดันกลับเข้าไปใหม่ ทำแบบนั้นอยู่สองสามครั้งและในครั้งสุดท้ายก็ค่อยๆดุนดันเข้าไปจนมิดลำ

“อ๊า... เซฮุนนา.. อึดอัด อ๊ะ!!” ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวเนื่องจากอาการเจ็บแปลบและอึดอัดเหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ มือเล็กจิกลงบนไหล่หนาเพื่อระบาย แม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่มีอะไรกัน แต่ครั้งล่าสุดที่พวกเขาทำเรื่องแบบนั้นมันก็หลายปีมาแล้ว...

“พี่เจ็บหรอครับ?”

ลู่หานพยักหน้า

“ทนหน่อยนะครับคนดี เดี๋ยวก็จะรู้สึกดีเอง..” จูบแก้มใสเพื่อปลอบประโลมก่อนจะวนมาริมฝีปากคู่สวยที่กำลังเผยอขึ้นเพื่อหอบหายใจ บดเบียดกันร้อนแรงก่อนจะผละออกมา ริมฝีปากร้อนไล้ลงมาตามลำคอระหงส์เพื่อสูดกลิ่นประจำกายบางอันหอมหวาน

เซฮุนค้างไม่ขยับสะโพกสอบอยู่สักพัก เมื่อเห็นว่าร่างน้อยเริ่มสงบลงแล้ว ร่างหนาจึงเริ่มขยับเข้าออกเนิบนาบ ใบหน้าหวานเหยเกเล็กน้อย ตอนแรกก็รู้สึกเจ็บเล็กน้อย แต่เพราะความชินที่ช่องทางถูกขยายแล้ว ความรู้สึกแบบอื่นก็เข้ามาแทนที่อย่างรวดเร็ว

“อ๊าห์.. ซี๊ดด...เซฮุนนา.....”

“อ่า พี่ยังชอบรัดผมแน่นเหมือนเดิมเลย..” ใบหน้าคมจุดยิ้มบางเบาขณะประคองสะโพกบางเอาไว้แล้วกระทั้นกายเข้าออก

“อ๊ะ! อ๊ะ! ย...หยุดพูดนะ! อ๊ะ!!” กายบางสั่นไหวไปตามแรงกระแทก แขนเรียวยกพาดลำคออีกคนไว้และขยับสะโพกให้รับกับจังหวะที่อีกคนสอดใส่เพราะเริ่มทนไม่ไหว ท่อนเอ็นร้อนถูไปมาภายในช่องทางอันอ่อนนุ่ม เริ่มเร่งจังหวะเสือกกายเข้าออกตามแรงอารมณ์ เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องภายในห้องกว้างจนใบหน้าหวานแดงซ่าน สะโพกสอบยังคงรัวจังหวะเร็วพลางกดย้ำจุดเสียว ควงแท่งร้อนไปทั่วจุดๆนั้นเพื่อให้ร่างบางรู้สึกดี และก็ได้ผลเมื่อแผ่นหลังบางดีดขึ้นทันทีที่เขากดกายเน้นตรงจุดนั้นซ้ำๆ

“อื้อ!! เซฮุน..ตรงนั้น แรงอีก! อ๊ะๆๆ!” เสียงหวานเร่งเร้ามามีหรือจะไม่ยอมสนอง ถึงแม้ว่าเขาจะพยายามเคลื่อนไหวให้ถนอมกายด้านล่างนี้ให้มากที่สุด แต่ในเมื่อเจ้าตัวขอมา เขาก็จะไม่ขัด สะโพกหนาขยับเร็วและแรงขึ้นไปอีกตามคำร้องขอ เสียงหวานหวีดลั่นด้วยความพึงพอใจกับแรงกระแทกที่อีกฝ่ายส่งมาภายในกาย จิกเล็บบนไหล่หนาเพื่อระบายความเสียว

“อ่าส์...ตอนนี้พี่ดูเซ็กซี่กว่าเมื่อก่อนอีกนะรู้ตัวไหม?” เสียงทุ้มคำรามต่ำพร้อมกับเอ่ยคำถามออกไปอย่างยากลำบากเพราะต้องคอยขยับสะโพกไม่หยุด

“บอกว่าอย่าพูดงะ...อ๊ะ! อ๊ะ!” พูดยังไม่ทันจบประโยคก็ถูกกลืนหายไปและถูกเสียงครางเข้ามาแทนที่เมื่อร่างสูงจงใจย้ำตรงจุดเสียวพาให้ซาบซ่านจนไม่สามารถเอ่ยต่อจนจบประโยคได้

“งั้นผมไม่พูดละนะ?” เป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ เอวสอบสอยถี่ยิบทันทีที่กล่าวจบ ขณะที่อีกฝ่ายเองก็ไม่สามารถหาจังหวะพูดได้เพราะร่างกายมันบีบบังคับให้เขาต้องส่งเสียงร้องหวานหูอยู่ตลอดเวลา

มือหนาจับเอวบางให้พลิกลงนอนคว่ำพร้อมกับชันเข่ามนตั้งฉากกับผืนเตียงก่อนจะเริ่มสอดใส่อีกครั้ง ตำแหน่งที่เปลี่ยนไปสร้างความเสียวซ่านไปได้อีกแบบ มือบางเปลี่ยนมาจิกเล็บลงกับหมอนนุ่ม เส้นผมสีน้ำตาลสวยสะบัดไปตามแรงสั่นไหวที่คนด้านหลังส่งมา แท่งร้อนยังคงย้ำจุดเสียวพร้อมกวาดไปทั่วทั้งโพรงอ่อนนุ่ม ริมฝีปากหยักกดจูบไปซอกคอขาว ไล่ลงมาตรงหัวไหล่มน ฝังจมูกโด่งเพื่อสูดเอากลิ่นกายหอมกรุ่น ใบหน้าหันมาสบตากับใบหน้าคมคายที่กำลังง่วนอยู่กับไหล่ของตนเองขณะที่สะโพกก็ยังคงทำงานไปด้วย เมื่อนัยน์ตาสีทองเหลือบขึ้นมาสบตาด้วย ใบหน้าคมก็เลื่อนเข้ามาใกล้แล้วกดจูบกับริมฝีปากอ่อนนุ่มแรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยว

“อื้อ.. อึ่ก เซฮุนนา...” สรรพนามน่ารักที่คนตัวเล็กมักจะเปล่งออกมาเมื่อควบคุมตัวเองไว้ไม่ได้จริงๆอย่างในตอนนี้ ทำเอาร่างสูงที่พึ่งผละจูบออกมาคลี่ยิ้มบาง กระทั้นกายใส่แรงๆเป็นรางวัลจนลู่หานร้องแทบไม่เป็นภาษา

“เซฮุน... ฉัน... อ๊า!”

“ไม่ไหวแล้วหรอครับ?”

ลู่หานกัดริมฝีปากล่างพลางพยักหน้ากับหมอนใบโต

“รอผมหน่อยสิคนดี.. เราจะไปพร้อมกัน..” มือหนาข้างนึงเปลี่ยนจากการประคองสะโพกบางมากอบกุมแกนกายร้อนของคนใต้ร่างพร้อมกับบีบส่วนปลายเอาไว้ทันทีที่พูดจบ กายบางกระตุกวาบทันทีที่การขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของอารมณ์ถูกขัดขวาง

“อ๊าห์!! ป...ปล่อยเถอะเซฮุน. ม ไม่ไหวแล้ว...” ร่างบางร้องขออย่างน่าสงสาร มือบางพยายามแกะมือหนาออกจากแท่งร้อนของตนเองแต่ก็ไม่เป็นผล ร่างหนากลับยิ่งบีบแรงขึ้นจนเสียงหวานหวีดร้องลั่น

“อีกนิดนะครับ...” กระซิบเสียงกระเส่าข้างใบหูเล็ก ก่อนจะสวนกายเข้าออกถี่ยิบจนคิ้วเรียวขมวดแน่น ดวงหน้าหวานฟุบลงกับหมอน ได้แต่ปล่อยเลยตามเลยเท่านั้น พยายามอดกลั้นไม่ให้สติแตกจากการที่ไม่สามารถปลดปล่อยออกมาได้ แต่เสียงซี๊ดปากจากด้านหลังก็เป็นสัญญาณบอกได้ดีว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า คนข้างบนนี้ก็ใกล้ไปถึงฝั่งฝันแล้วเช่นกัน

“อ่าห์... พี่ลู่หาน..ซี๊ด...” มือหนาเริ่มเปลี่ยนมารูดรั้งแกนกายร้อนที่ต้องการจะปลดปล่อยเต็มทีของคนด้านล่างอย่างหนักหน่วง พร้อมกับขยับสะโพกถี่รัวไปด้วยเมื่อตนเองเริ่มทนไม่ไหว เสียงหวานเปล่งร้องออกมาเมื่อในที่สุดก็จะได้สำเร็จความใคร่เสียที สะโพกบางขยับรับกับจังหวะที่อีกฝ่ายสอดใส่เข้ามา ดวงตาหวานฉ่ำเยิ้มไปด้วยแรงปรารถนา เสียงเนื้อกระทบกันยิ่งดังจนหยุดไม่อยู่เมื่อแรงกระแทกนั้นรุนแรงขึ้นทุกทีๆตามขีดจำกัดของร่างเปลือยเปล่าทั้งสอง

“อ๊า!! จะ... จะออกแล้ว..อาห์!!!!!”

“ผมก็เหมือนกัน... อ่าห์!!”

“เซฮุน...รัก...นะ...อ๊ะ!” หันมาพูดกับกายหนาที่กระแทกกระทั้นเข้ามาไม่หยุด ร่างสูงก้มลงจูบปิดปากอย่างแนบแน่นเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมกับเสียงนุ่มทุ้มชวนให้หัวใจพองโต

“ผมก็รักพี่...”

เสียงหวีดร้องครั้งสุดท้ายมาพร้อมกับธารน้ำขุ่นที่พุ่งออกมาจากแกนกายเล็กจนเปรอะไปทั่วผ้าปูเตียงสีดำสนิท ในขณะที่คนด้านบนเองก็เสือกกายเข้าออกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่น้ำคาขุ่นจะฉีดพุ่งเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มมากมายจนไหลออกมาตามซอกขาขาว เสียงหอบหายใจดังประสานกันหลังจากที่เสร็จกิจไปแล้วอีกครั้ง กายบางทิ้งน้ำหนักลงกับผืนเตียงอย่างอ่อนล้า

“ไหนบอกจะทำเบาๆไง....เด็กบ้า...” ร่างบางบ่นเสียงอู้อี้ผ่านหมอนสีเดียวกับผ้าปู

“แต่พี่ก็ชอบใช่ไหม?” ใช้จมูกซุกไซร้ซอกคอขาวอย่างมีความสุขพลางพูดสวนกลับมาทำเอาลู่หานเถียงไม่ออก.. เพราะเขาก็รู้สึกชอบอย่างที่เซฮุนว่าจริง

“ถ...ถอยออกไปได้แล้ว..” แทนที่จะทำตามคำขอ แต่อีกฝ่ายกลับไม่ได้ถอนกายออกไป เมื่อพักจนเสียงหายใจเริ่มกลับมาอยู่ในจังหวะปกติ ร่างหนาก็ช้อนร่างบางขึ้นนั่งด้านบนเป็นการสลับที่กันทั้งที่แกนกายแข็งแรงยังคงคาอยู่ภายใน ยังไม่ทันได้ตั้งตัวสะโพกหนาก็เริ่มขยับอีกครั้ง

“อ๊ะ! เซฮุน!”

“ผมบอกแล้วไง... ว่าจะทำให้พี่หายคิดถึง..”

สายตาเจ้าเล่ห์ที่จ้องมองมาทำให้ร่างบางตระหนักได้แล้วว่ากิจกรรมรักในวันนี้มันจะไม่จบลงง่ายๆแน่นอน...


อ่านต่อได้ที่ https://my.dek-d.com/holic-magician/writer/view.php?id=1132761